poniedziałek, 25 czerwca 2012
Pałac w Gogołowie
Ostatnia wyprawa do Riese zaowocowała nawiązaniem współpracy z wnuczkiem jednego z generałów biorących udział w zamachu na Hitlera w 1944 roku w Gierłoży. "Hrabia" w dowód uznania dla naszej pracy udostępnił nam swój pałac jako bazę wypadową do badań Ślęży i okolicy. Ów pałac mieści się w Gogołowie. Przez władzę ludową został doprowadzony do ruiny. Z inicjatywy założyciela Zielonogórskiej grupy poszukiwawczej Karola Sawiaka, doszło do porozumienia, które daje nam możliwość spotykania się i eksploracji terenów okołoślężańskich oraz Riese. W okolicy znajdują się zdewastowane i opuszczone kopalnie oraz budowle militarne z okresu II Wojny Światowej. "Hrabia" oferuje nam pomoc w postaci dokumentów, zdjęć oraz tłumaczeń. Umożliwił nam kontakt z byłymi pracownikami organizacji Todt, a co najważniejsze, przekazał nam historię zamachu na Hitlera. Istnieje możliwość indywidualnego zwiedzania pałacu, po wcześniejszym umówieniu się poprzez kontakt telefoniczny. Zamierzamy organizować tam spotkania. Nareszcie mamy możliwość prowadzenia prac na neutralnym terenie, wspomagani przez ludzi, którzy podzielają naszą pasję i żyją historią II Wojny Światowej.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńKim byl dziadek Jana Moltke?
OdpowiedzUsuńHelmut James von Moltke
Helmut James Graf von Moltke (11 marca 1907, Krzyżowa – 23 stycznia 1945, Berlin) – niemiecki prawnik wojskowy, założyciel organizacji "Krąg z Krzyżowej".
Pochodził z arystokratycznego rodu hrabiów von Moltke. Feldmarszałek Helmut Karl Bernhard von Moltke był jego stryjecznym dziadkiem. Jednak dzięki matce wychowany został w duchu pacyfizmu, sprzeciwiał się nazizmowi. Jego matka Dorothy Rose Innes była córką sędziego Sądu Najwyższego Unii Południowej Afryki.
Moltke studiował 1927-1929 prawo i politologię we Wrocławiu, Wiedniu i Berlinie. 1928 uczestniczył w organizowaniu „Wspólnot Roboczych Löwenberg” w których studenci kontaktowali się z bezrobotnymi i bezrolnymi chłopami, by pouczyć ich o prawach i obowiązkach obywatelskich. W Krzyżowej Moltke oddał bezpłatnie część gruntów na tworzenie nowych gospodarstw, co przysporzyło mu niechęci sąsiednich posiadaczy ziemskich.
W czasie swej praktyki, będąc wojskowym doradcą prawnym, pomagał jeńcom wojennym i ofiarom nazizmu. Jako adwokat wyspecjalizowany w prawie międzynarodowym pomagał zmuszonym do emigracji Żydom. W roku 1934 zdał egzamin asesorski, ale zrezygnował z ubiegania się o stanowisko sędziowskie, co wiązałoby się z przynależnością do NSDAP. Odrzucił także możliwość emigracji do Wielkiej Brytanii, mimo uzyskania uprawnień adwokackich w Londynie i Oksfordzie.
Po wybuchu II wojny światowej został zatrudniony w kontrwywiadzie kierowanym przez admirała Wilhelma Canarisa. Miał się tam zajmować analizą prasy zagranicznej.
Liczne podróże służbowe po Europie wykorzystywał do prób kontaktu z zachodnimi aliantami. Próby te nie powiodły się z powodu braku zaufania do antynazistowskiej opozycji z ich strony.
Założyciel "Kręgu z Krzyżowej", jednej z najważniejszych grup opozycyjnych w nazistowskich Niemczech. Podczas tajnych spotkań w Berlinie i w majątku rodziny von Moltke w Krzyżowej, grupa spiskowców wypracowywała plany porządku powojennego, po upadku dyktatury hitlerowskiej. Zakładano m.in. ukaranie winnych zbrodni wojennych oraz stworzenie europejskiej federacji państw, przy udziale Polski, USA i Rosji. Sam Moltke był przeciwny zamachowi na Hitlera, by nie rozpoczynać nowego rozdziału w historii od morderstwa. Inni członkowie grupy, w tym Peter Yorck von Wartenburg uczestniczyli jednak w przygotowaniach do zamachu z 20 lipca 1944 r.
W styczniu 1944 został zaaresztowany przez Gestapo i stanął wraz z innymi członkami Kręgu z Krzyżowej przed tzw. trybunałem ludowym pod przewodnictwem sędziego Rolanda Freislera.
Został 11 stycznia 1945 skazany na śmierć i 23 stycznia powieszony w więzieniu Plötzensee. Ponieważ brakowało dowodów na jego udział w spisku Kręgu z Krzyżowej, skazano go za sam zamiar stworzenia po upadku Hitlera nowych demokratycznych Niemiec.
cytat-zrodlo:Wikipedia